خانم مهربونم ،عزیزقد کمونم
مگه خودت نگفتی، علی پیشت میمونم
رو ای همسرخسته، ببین قلبم شکسته
کنار در رو سجاده، ببین زینب نشسته
یا فاطمه یا فاطمه ،یا فاطمه اُم الحسن
رفتی و منو گذاشتی ،مگه دوستم نداشتی
بذر محبتت رو ،تو این دلم تو کاشتی
یکی بود و یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود
به روی صورت زهرا ،کشیدن گنبد کبود
یا فاطمه یا فاطمه ،یا فاطمه اُم الحسن
منم و یک مدینه، یه دنیا حرف کینه
یادم نیار خدایا، سکوت زخم سینه
بلند شو مادر زینب، حالا چه وقت خوابه
کفن پوش سفید من، دلم برات کبابه
یا فاطمه یا فاطمه ،یا فاطمه اُم الحسن
ببین حسن یتیمه، مصیبتت عظیمه
زینب نداره طاقت ،خدا خودش حکیمه
دیگه لالائی مادر، نمی پیچه تو خونه
با بوسه هاش رو گونه ها، نمیذاره نشونه
یا فاطمه یا فاطمه ،یا فاطمه اُم الحسن
مادر مگه نگفتی ،مدینه خونمونه
چرا به روی شونه، تو رو بردن شبونه
شب تشییع  تو مادر، چقدر زمین می خوردم
اگه بابا نمی اومد، شاید جون می سپردم
یا فاطمه یا فاطمه ،یا فاطمه اُم الحسن