چشم گشا یاور بیمار من
ای همه ی عمر طرفدار من

کنار بسترت علی پیر شد
به جان تو علی ز جان سیر شد

دو چشم بسته ات مرا می کشد
دست شکسته ات مرا می کشد

بگو چه کرده با تو دشمن بگو
ز سینه و تیزی آهن بگو

پرستوی علی در آنجا چه شد
شروع کوچ تو از کوچه شد

به یاس من جوهر نیلی زدند
میان کوچه بر تو سیلی زدند

به کوچه تا دو دست من بسته شد
دست تو از غلاف بشکسته شد

آه که پروانه ی پر سوخته
صورتت از شعله در سوخته

یکی نگفت خُرد شد آیینه اش
شکست از ضربت پا سینه اش

یکی نگفت، ضربه بر در مزن
اگر زدی به پیش شوهر مزن

یکی نگفت، پشت در یک زن است
و بدتر اینکه زن آبستن است

بود نگاهم به تو در بین دود
در به روی تن تو افتاده بود

به غیر زینب و حسین و حسن
یکی نگفت ای مغیره نزن

*******

شائق