به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را
شنیدم ناله جان سوز زهرا مادر خود را
نگه بر دیده گریان مادر کردم و دیدم
که می شوید ز اشک دیده زخم شوهر خود را
وای وای وای وای علی امیرالمومنین حیدر کرار
ز تو پوشیده دائم  روی سیلی خورده را مادر
تو هم امشب نشانه اومده زخم  سر خود را
به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند
ببوس از  جانب من روی تنها یاور خود را
تو پیشانی سپردی و به شمشیر عدو
من هم نهم با کام عطشان
زیر خنجر حنجر خود را
بود در خاطرم زخم جبینت خاص آن ساعت
که گیرم در بغل نعش علی اکبر خود را
یتیمان بر تو آوردند شیر و یاد من آمد
که باید پیش تیر از شیر
گیرم اصغر خود را