شیعیان مـــــــاتم مرتضی شد       
مسجد کوفه مــــــــاتم سرا شد
آســــمان اشک خونین بریزد    
از دل کـــــــــودکان ناله خیزد
بــــی صفا بزم هر بینوا شد      
مسجد کــوفه صاحب عزا شد
از دل زار هـــــــــر بـینوایی      
غیر آه و فــــقان بـــــــــــرنیاید
دیگر از بـین مـحراب و منبر     
صوت قـــــــــرآن حــیدر نیاید
روح ایـمان ز پیکر جدا شد         
مسجد کوفه صاحب عــزا شد
شب سحر گشت و مولا نیامد        
روشنی بــــــــخش دلـــها نیامد
با هم ایتام کــــــــــوفه بگویید     
از چـــــه نان آور مــــــا نیامد
سفــــره کـودکان بی غذا شد       
مسجد کوفه صاحب عزا شد
تــــــارک حق پرستی شکسته      
مرتضی از جـــهان دیده بسته
گــــــرد ماتم به رخسار زینب     
در غـــــم مــــرگ بابا نشسته
بــا حسین و حسن هم نوا شد       
مسجد کوفه صاحب عزا شد
دیــــــــده شیعه تا صبح محشر       
بـــــــر غـــــریبی مولا بگرید
چونکه غربت بر او آشنا شد       
مسجد کوفه صـاحب عزا شد