خدا سرنوشت ما رو توی هیئتا رقم زد
اسم ما دیوونه ها رو از تو عاقلا قلم زد
لذت تموم دنیا به خدا عشق و جنونه
عاقلی معنا نداره هر کسی اینو بدونه
دلی که عاشق نباشه مثل یک سنگ سیاهه
خسته میشه از زمونه همه عمرش تباهه
به خدا عشق حسینو من به یک دنیا نمی دم
جز حریم عشق عباس دیگه من جایی نمیرم
حک شده به روی سینه اسم عباس وفادار
میون تموم عشقا عشق من فقط علمدار
همیشه مدیون ساقی آبای نهر فراته
همیشه میگم اباالفضل همه عالم فداته
گریه کن بر غم ساقی تا که اشکات بشه راهی
به جز عباس وفادار ندارم پشت و پناهی
قصه کرب و بلا رو همه اونا شنیدن
واسه دستای بریده دونه دونه اشکات باریدن
همه ابرای تیره دل غمینن از غم یار
می باره بارون همیشه از غم هجر علمدار
قدر این گوهر اشک گریه کن باید بدونه
چون حسین قلب و دلش رو گرفته با غم نشونه
چون حسین گفته از اول من قتیل العبراتم
عاشق گریه کنانم من سفینه النجاتم