اهل عشیره غمم
دیوونه محرمم
ناز می كنم به جبرییل
جارو كش این حرمم
ای كه به عالم شدی رشك
یه كاری كن ای شه اشك
یا كفتر حرم بشم
یا ماهی میدون مشك
شب جنون عشقت بی منتهاست
چایی روضت اشك فرشته هاست
محرما اذون صحن و سرات
نوای حی علی كرب و بلاست
دل به پاته مبتلاته
هر جا كه روضته كربلاته
ثارالله حسین ابی عبدالله
هاله شور و عشق و نور
اون كه به من داده غرور
درای جنت به حسین
همیشه ممنوع العبور
ای كشتی سخا و جود
اوج عروج در سجود
شیری كه داده مادرم
با طعم اشك روضه بود
چادر مریم دخیله پرچمت
حاتم طاعی گدای كرمت
صد قالی سلیمان با تمام فضل
نمیشه مثل یه فرش حرمت
مرد غربت اوج نعمت
نور سجاده ام مهر تربت
ثارالله حسین ابی عبدالله
میون خیمه دلم
برا تو پرچم می زنم
تا واكنی در دل
به سینه محكم می زنم
ای كه شفا خاك درت
روح القدس در به درت
ای كه ملك الموت هم
جون میده واسه نوكرت
من و دلی كه تنگ زیارته
تویی كه آقا كارت محبته
من و دلی كه با یاد كربلا
یه عمریه كه وقف هیئته
یا حبیبی نورعینی
قال ختم رسل انت منی
ثارالله حسین ابی عبدالله