بـــــــــاقر آلِ رسولم 2
نــــــجل زهرای بتولم 2
پاره شد قلبم از هر کینه
جان سپردم به شهر مدینه
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت
قبــــــــــلۀ اهل ولایم 2
شد مدینه کربلایم 2
زادۀ سیّد الســـــاجدینم
گشته ام کُشتۀ راه دینم
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت 2
من در ایّــــــــــام صغیری
دیده ام رنج اسیری 2
با اسیران به ویرانه خُفتم
درد پنهان خود را نگفتم»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت2
جـــــــان مادر کن نگاهم
صدر زیـــن شد قتلگاهم 2
ناله آمد برون از نهادم
چهره بر خاک غربت نهادم»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت2
شد گـــــــــــــــواه درد و داغم
قـــــــــبر بی شمع و چراغم
گر چه خاک وطن تربتم شد
تـــــــربتم شاهد غربتم شد»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت 2
شاعر:غلامرضا سازگار
- یکشنبه
- 20
- اسفند
- 1391
- ساعت
- 15:49
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه