آتش زدن در و دیوار
کشد از خانه ام آتش زبانه          بوَد دریا دردم بی کرانه
عدو در پیش چشمم ظالمانه    زده بر جسم یارم تازیانه
دو چشم دخترم تر بود       گلم از کینه پرپر بود
میان دیوار و در بود
گل یاسم میان شعله ها افتاد
همه دارو ندارم پشت در جان داد
آه ، واویلا واویلا واویلا

******
دلم با درد و ماتم همنشین شد    چه ها با ز اهل ظلم و کین شد
دو دستم بسته وحالم پریشان      که زهرا ناگهان نقش زمین شد
من و ذکر یارب یارب        من و دل پر تاب و تب
من و اشک چشم زینب
کند گریه به یاد غربت مادر
به زیر لب بگوید با دو چشم تر
آه ، واویلا واویلا واویلا
******
به یثرب فتنه سختی به پا شد     کزان حقّ رسالت خوش ادا شد
که بعد از رحلت ختم رسولان         جفا بر دخترش خیر النّسا شد
لعینان با هم پیوستند         دل بنت طاها خستند
وَ پهلویش را بشکستند
به قبل خون صدا زد حضرت زهرا
ببین بابا چه ها کرده عدو با ما
آه ، واویلا واویلا واویلا
شاعر: امیر عباسی