شب شهادت
شب تنهایی مولا رسیده          شب معراج یار قد خمیده
خدا صبری دهد بر آل طاها     که فردا میشود زهرا شهیده
علی را در مشام جان       دگر آید بوی هجران
خداحافظ ای قد کمان
خداحافظ الا ای غمگسار من
همه هستم همه دارو ندار من
آه ، واویلا واویلا واویلا

******
الا ای درد جانت بی کرانه           کنی همراهِ اسماء کار خانه
ولی هر دم بگِریَم یادِ آن دم     که خوردی پیش چشمم تازیانه
زدی آتش دلم آن روز              فنا شد حاصلم آن روز
غمت شد قاتلم آن روز
شبیهِ گل شدی بی جان و پژمرده
به پیش چشم من آن روز زمین خوردی
آه ، واویلا واویلا واویلا
******
خداحافظ برو ای یاس پرپر          شَوَد مأنوس حیدر دیده ی تر
ولی با اینچنین هجرانَت ای یار    خجالت میکِشم من از پیمبر
به درد عشقت اسیرم       که زانو به بر می گیرم
دعا کن دیگر بمیرم
تو و درد و مِحَن ای وای ازین غربت
من و اشک حسن ای وای ازین غربت
آه ، واویلا واویلا واویلا
شاعر : امير عباسي