من بنده وا مانده ام
از قافله جا مانده ام
تنهای تنها مانده ام
بنشین از گناه گریه کنیم
مثل ابر سیاه گریه کنیم
رو به مرگم خودم نمی دانم
رو به مرگم خودم نمی دانم
برگ زردم خودم نمی دانم
دستهایم پر است از آتش
باز هم دل خور است از آتش
- پنج شنبه
- 24
- اسفند
- 1391
- ساعت
- 6:16
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه