رفتی شکست دست و دل آسمانی ام

رفتی رسید نوبت قامت کمانی ام

 

رفتی و باز شد همه دست های پست

بابا حکایتی شده بی تو جوانی ام

«شرمنده ام حمایت من بی نتیجه ماند »

خانه نشین شده همه زندگانی ام

 

خانه به جای یاس پر از بوی دود شد

تاول زده تمام تن ارغوانی ام

 

پهلو شکسته ، پیر ،زمین گیر و محتضر

رفتی و شد تمامی اینها نشانی ام

 

لعنت به آن که طفل مرا پیر کرده است

کار حسن شده همه شب روضه خوانی ام

 

محمد حسین رحیمیان