منظور نداشته عذابم بدهد
حتّی سر سوزن اضطرابم بدهد
چون غنچه‌ام و تنگ دهانم، آن تیر
از راه میان‌بر آمد آبم بدهد
***
مانند تو هیچ‌كس عطش نوش نشد
با تیر نرقصید و هم‌آغوش نشد
مانند تو هیچ‌كس برای رفتن
از بدو تولدش كفن‌پوش نشد
شاعر:محمد رضا مختارنژاد
- شنبه
- 10
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 16:23
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه