ابلیس را با کار خود خشنود کردند
خورشید را با فتنه قیراندود کردند
جای توسل برخلیل عشق، افسوس
سجده به سمت قبله ی نمرود کردند
در آزمون مهربانی خلق کوفه
تا هفت جد خویش را مردود کردند
با خرج پیکانی سه پر، بر حلق اصغر
راه گلوی عشق را مسدود کردند
کاخ امید و آرزوی مادری را
نامرد مردم ، عاقبت نابود کردند
آیینه ی رخسار پیر کربلا را
در طرفة العینی چه خون آلود کردند!
با کف زدن های پیاپی، غربتش را
در پیش چشم زینبش مشهود کردند
شاعر:وحید قاسمی
- یکشنبه
- ۱۱
- فروردین
- ۱۳۹۲
- ساعت
- ۴:۲۹
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه