ماه هاشم دشت را مهتاب مي كرد
مشك را با اشك چشمش آب مي كرد
مثل دريا دستهايي با سخاوت
خيمه ها را با تنش سيراب مي كرد
كودكان را ظهر عاشورا چه زيبا
روي دستان بريده خواب مي كرد
نحر ميدان باز مي راند عطش را
مثل اينكه حمله بر مرداب مي كرد
موج بر مي دارد از رويش فرات
چون كه عكسش آب را بي تاب مي كرد
شاعر:مجتبی اصغری فرزقی-مشهد
- چهارشنبه
- 14
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 4:57
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه