ابالفضل پشتُ پناه حسین(ع
علمدار دین، تکیه گاه حسین(ع
امید رقیه، وزیر حرم
شکوه علی در سپاه حسین(ع
تویی خالق عاشقیُ ادب
چه خوش صورتی قرص ماه حسین(ع
اگر چه بریدند دست تو را
گرفتی دو دستم به راه حسین(ع
تو حلال هر مشکلی، بی گمان
شده روضه خوان تو آه حسین(ع
زمین خوردی وُ خورد شده پشت شاه
زمین گیر شد خیمه گاه حسین(ع
پس از تو پر از آهُ دل شوره شد
و شد عصر سرخ و سیاه حسین(ع
و گهواره و گوش پاره شدند
دو جامانده ناب جاه حسین(ع
در این روضه، آقاست مهمان ما
به گو العجل در پناه حسین(ع
شاعر:حسین ایمانی
- پنج شنبه
- 15
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 14:17
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه