چشمایت روضه خوانى مى كند
اشكها را ساربانى مى كند
آن افقهاى نگاه زخمى ات
كربلا را دشتبانى مى كند
علقمه بعد از تو چشم خویش را
روى نیزه، سر دوانى مى كند
رفتى و در خیمه هاى تشنه لب
آب با آتش تبانى مى كند
رفتى و بر سرنوشت آبها
شرمسارى، حكمرانى مى كند
اى پشت پر چین بلند علقمه
كیست آنكه روضه خوانى مى كند
یك نفر دارد ز مشك و دست تو
با دو بوسه قدردانى مى كند
- شنبه
- 17
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 13:6
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه