منمو یه قلبه زخمی
 که برای تو پر اشکه
 افتخارش همینه که
 دخیله میدون مشکه.
 قد رعنا و رشیدت
 خواب و از ماها گرفته
 آقا جون برای روضت
 دل ما عزا گرفته
 وقتی از همه بریدم
 خودمو دست تو دیدم
 همه ی دل خوشی هامو
 توی هیئت تو دیدم
 یاده اون نمازه صبح و
 حرم قشنگت آقا
 یاد لحظه های اول
 یاد دل تنگی سقا
 دوباره صدام بزن تا
 پرچم تو رو بگیریم
 باز کنار کف العباس
 با حسین حسین بمیرم
 آقا آرزوم همینه
 که یه روز با شور و احساس
 همگی پای برهنه
 باز بیایم به کف العباس
 دلا رو، رو دست بگیریم
 پا برهنه خیلی ساده
 با حسین حسین آقاجون
 تا نجف بریم پیاده
 می دونستم که یه روزی
 همه می گن که دیوونه س
 من میگم برا ابلفضل
 این ترانه عاشونه س:
«ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
 سقای حسین سید وسالار نیامد»
×××
شاعر:علیرضا پور علی