از غصه خبر نبود، تا فاطمه بود
دل بود، دل و سرود، تا فاطمه بود
این خانه که بوی درد و غربت دارد
پر بود ز بوی عود، تا فاطمه بود
زین خانه همیشه بوی گل می آمد
این عطر همیشه بود، تا فاطمه بود
از بعد نبی دوباره هم می آمد
جبریل در آن فرود، تا فاطمه بود
در چشم علی همیشه آبی می شد
یک خاطره کبود، تا فاطمه بود
این ها که به خویش تسلیت می گویند
بودند ولی چه سود، تا فاطمه بود
تکلیف علی چه هست چون فاطمه نیست؟
تکلیف علی چه بود، تا فاطمه بود؟
شاعر:رضا جعفری
- دوشنبه
- 19
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 7:53
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه