هاله ی نور ز نام تو بپا می گردد
آفتاب این همه بیهوده چرا می گردد؟
وقتی از باغ گل یاس نسیمی آید
عطر زهراست که آغوش گشا می گردد
ای گرفتار!به این خانه توسل کن چون
حاجتت از در این خانه روا می گردد
گرهِ اهل زمین بسته به دستان تو و
به نخ چادر خاکی تو وا می گردد
رزق ما عشق به زهراست!خدا میداند
دو جهان در طلب روزی ما می گردد
گر که زهرا نظری بر دل ما اندازد
مجلس ما به یقین "کرب و بلا" می گردد