هر كس كه غم فاطمه (س) را باور كرد
از كوثر رحمتش گلويي تر كرد
پاينده شد اسلام دمى كه زهرا(س)
خود را به فداى حضرت حيدر كرد
راه تو سر آغاز سعادت باشد
آزادگى و شكوه و عزت باشد
جاويد شود شبيه تو در عالم
هر كس كه فدايي ولايت باشد
جان تو على (ع) و تو همانند على(ع)
ياد تو شكوه ناب لبخند على(ع)
وقتى كه به سمت معركه مى آيد
يا فاطمه(س) است نقش سربند على(ع)
پاییز غم در برگ ریز اطلسی ها
در انتهای کوچه ی دلواپسی ها
باد سیاهی آمد و بال و پرت ریخت
آغاز شد فصل جدید بی کسی ها
شاعر:یوسف رحیمی
- دوشنبه
- 19
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 15:42
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه