آه چه كند مولا ، با ، غم زهرا و داغ شكيبايي
ماتم زهرا برده ز علي ديگر صبر و شكيبايي
ميان مسلمين علي مانده تنها
ز دست مرتضي كنون رفته زهرا
درون سينه ي علي گشته غوغا
واي ، از اين ماتم ، در دل مولا شد ماتم عظمائي
زينب داغديده از مرگ مادر
فغان ز سينه مي كشد ديده ي تر
گاه به سينه مي زند گاه بر سر
رفته ز رخسار اين گل زيبا و جلوه ي زيبايي
همدم و ياور علي رفته از دست
ماه منور علي رفته از دست
فاطمه همسر علي رفته از دست
آه ، چكند با اين ، سيل سرشك و اين ديده ي دريايي
خانه ي مرتضي شده سرد و خاموش
اشك ميان ديده ها مي زند جوش
ز كودكان همي رسد ناله بر گوش
گشته بپا در بيت علي از اين غم محشر كبرايي
ديده ي بضعه ي نبي گشته بسته
پهلوي او ز ضرب در شد شكسته
علي در مصيبت او نشسته
ماتم زهرا برده ز علي امشب صبر و شكيبايي