یازهرا،یازهرا،كمكم كن،خدا شاهده دارم راست می گم، بعضی حرفا و شعرا رو شما كمتر از من شنیدید،اما امشب می گم دیگه،
میخ در راه گریزش بسته بود،گوشه های روسری آتش گرفت
پیش چشم كودكانی مضطرب،بین خانه مادری آتش گرفت
یه عالمه زخم،یه عالمه دود
یه عالمه هیزم،یه یاس كبود
خدایا ببین شكستن اینها،حرمت ها رو چه زود
كسی  می دونه، گناه یتیم مدینه چی بود
خدایا كمكم كن براشون بخونم ان شاءالله ناله هاشون مدینه برسه
تو خونه ای كه عزاداره،معركه و آشوب نمی شه
كبوتر كه ای خدا روی سینه ی در میخ كوب نمی شه
یكی دیگه گفتم و یاعلی
می لرزه صداش،می سوزه تنش
چقدر میون كوچه ها زدنش
زیر پاها بود،گمونم انگار نمی دیدنش
همه ان شاءالله ناله بزنن برا این  یه مصرع
دیدم شده پر رد پا ،چادر و پیرهنش
غیرتی های مجلس
تا كه دستش با غلاف تیغ از پر شال مولا افتاد
یازهرا،فقط یه جمله می خوام بگم، گفتم:غلاف شمشیر، یكی از علماء می گفت:بگید كه غلاف خالی نبود،شمشیرم توش بود،
تا كه دستش با غلاف تیغ از پر شال حیدر افتاد
بمیرم من ضربه ی نامرد بس كه سنگین بود با سر افتاد
وای،خوب مجلس رو تاریك كن،امشب مثل بقیع شه مجلس،امشب بیاد اون قبر خاموش و بی شمع و چراغ همه ناله بزنن
از تو نگات فهمیدم ،مسافری مادر
همسایه ها مون می گن، می خوای بری مادر
مداح:حاج عباس واعظی