پایم که وصله می زنم این راه پاره را
من چند بار تجربه کردم دوباره را
هر که پیاده بود از اینجا عبور کرد
چشمم ندید گرد عزیز سواره را
عیب از لباسهای منا جات ما نبود
باید عوض کنیم تنِ بی قواره را
از عقل ، این ضریح ندیدم کرامتی
بی خود مرید بوده ام این هیچکاره را
عقلم به هیچ جای دگر قد نمی دهد
امشب بریده ام نفسِ استخاره را
رضا جعفری
- پنج شنبه
- 19
- آذر
- 1388
- ساعت
- 11:51
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه