محمدرضا

چون شمع، قطره قطره، وجود تو آب شد
آخر دعای نیمه شبت، مستجاب شد


پروانه وار دور تو گشتم ولی دریغ
پروانه مانْد و در بر او، شمع، آب شد


با بودنت، سلام علی، یك جواب داشت
آن یك سلام هم پس از این بی جواب شد


با من حساب داشت عدو از غدیر خم
از من تو را گرفت و دگر بی حساب شد


یاد جوانــی تو، مرا پیــر می‌كند
آخر چه کس خمیده به عهد شباب شد؟


خانه نشینِ روزم و خانه به دوشِ شب
گر چه علی بدون تو، خانه خراب شد


گلچین به طعنه گفت كه دیدی به دست من
هم غنچه‌ی تو پرپر و هم گل، گلاب شد


یك نیمْ شب نخفت، دو چشم علی ولی
بخت علی، برای همیشه، به خواب شد
(سيدجواد هاشمی"تربت("