روبهان بر همسر شیر خدا سیلی زدند
در بهشت وحی بر خیر النسا سیلی زدند
نا مسلمانان که از دین و قرآن می زدند
بر رخ تطهیر و قدر و هل اتی سیلی زدند
گر من آزاها فقد آزانیت خورده به گوش
آن ستمکاران به روی مصطفی سیلی زدند
فاطمه آیینه ی توحید و وجه کبریاست
بر رخ توحید و وجه کبریا سیلی زدند
صورت انسیه الحورا کجا سیلی کجا؟
با که گویم دیو ها حوریه را سیلی زدند
اینکه رویش نیلگون گردیده ناموس خداست
فاش می گویم به ناموس خدا سیلی زدند
چهارده قرن است می پرسند آل فاطمه
اهل عالممادر ما را چرا سیلی زدند
روی زهرا شد کبود و سوخت رخسار من
بر گل روی امام مجتبی  چرا سیلی زدند
(( میثم )) آن سیلی به روی فاطمه تنها نخورد
بر تمام انبیا و اولیا سیلی زدند
شاعر : استاد حاج غلام رضا سازگار