من مهدی ام در دست تیغ انتقامم
 مادر به قبر مخفی ات بادا سلامم
 ای قلب مجروحم کباب از غربت تو
 باریده اشکم قرن ها بر تربت تو
 مادر دلم خون است از بندم رها کن
 دستی برآور بر ظهور من دعا کن
 مادر شنیدم بارها از پا فتادی
 دیدی علی تنها بود باز ایستادی
 ای کاش بودم تا علی را یار بودم
 من جای تو بین در و دیوار بودم
 کی می شود بردارم از جانت محن را
 از خاک بیرون آورم من آن دو تن را
 دریا کنم از خون دل چشم ترم را
 پرسم چرا کشتید آخر مادرم را؟
شاعر:غلامرضا سازگار