پُر می‌كند خاك از حضورش ساغرش را
سرشار از گُل می‌كند پا تا سرش را
آن روز حتی آفتاب روشنی‌بخش
حس می‌كند دستان سایه‌گسترش را
دیگر نیازی نیست جبریل غزل‌ها
پنهان كند در بال، پرواز پرش را
حظ می‌برد جان لحظه‌لحظه از حضورش
حس می‌كند دل لحظه‌لحظه محضرش را
می‌آید و می‌آورد از سمت یثرب
همراه خود عطر دعای مادرش را
شاعر:حجت الاسلام جواد محمد زمانی
- چهارشنبه
- 28
- فروردین
- 1392
- ساعت
- 5:56
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه