نرو ای همدم تنهایی بابا، مادر
می شود بعد تو بابا تک و تنها، مادر
چه مگر بر سر تو رفته در آن کوچه ی شوم
پس از آن حادثه افتاده ای از پا، مادر
آخرین بار که گیسوی مرا شانه زدی
لرزه دست تو لرزانده دلم را مادر
من و بی مادری، ای وای، برایم زود است
کاش می شد که از این جا بروم با مادر
شاعر:سید محمد جواد شرافت
- چهارشنبه
- ۲۸
- فروردین
- ۱۳۹۲
- ساعت
- ۱۵:۳۵
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه