بعد از نبیّ اکرم(خون شد دل زهرایش)۲
دشمن شرر از کینه(زد حاصل زهرایش)۲
از نبی و حیدر همه بگسستند
پهلوی زهرای او را شکستند
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
دشمن ز ره کینه(آمد به در خانه)۲
با بغض علی یاران(آتش زده کاشانه)۲
قلب حیدر و زهرا را آزردند
سوی خانه ی او هجوم آوردند
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
آنکس که بود جان و(نور دل پیغمبر)۲
با ضرب لگد زهرا(افتاده به پشت در)۲
گفته پشت در با صوت حزینی
بنگر بر حال من فضّه خذینی
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
پشت در کاشانه(زهرا ز نفس افتاد)۲
محسن پسرش از کین(از ضرب لگد جان داد)۲
دوّمی زهرا را زد بی بهانه
گه با سیلی و گه با تازیانه
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
با دست عدوی دین(دست علی شد بسته)۲
زهرا به علی گرید(با پهلوی بشکسته)۲
علی را از ظلم و از کینه امّت
دست بسته بردند از بهر بیعت
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
تا از ستم دشمن(شد نقش زمین مادر)۲
در غربت و تنهایی(شد خانه نشین حیدر)۲
زینب و مجتبی در شور و شینند
گریان مادر همراه حسینند
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
تا فاطمه اش افتاد(شد جان علی بر لب)۲
هم گرید و هم ناله(همراه حسین زینب)۲
می کشد خجالت از زهرا حیدر
مجتبی می گرید از بهر مادر
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
**
قلب و دل زهرا سوخت(ز آن آتش سوزنده)۲
از فاطمه ی اطهر(حیدر شده شرمنده)۲
یا فاطمه شده خونین دل من
زد شرر سوز غم بر حاصل من
واویلا واویلا آه و واویلا(۲)
- پنج شنبه
- 6
- دی
- 1397
- ساعت
- 19:23
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه