و ای تجلی عصمت! ظهور خواهی کرد
به جام لاله شراب طهور خواهی کرد
به یک اشارۀ ابرو، به یک کرشمۀ چشم
تو آب و آیینه را غرق نور خواهی کرد
تو قلب سوته دلان را به هم کنی نزدیک
به یک اشاره که از راه دور خواهی کرد
دلم شکیب ندارد ولی یقین دارم
تو سنگ را به نگاهی صبور خواهی کرد
صفای خیمۀ سبزت کجا؟!‍ بهشت کجا؟
بهشت را تو سرای سرور خواهی کرد
نشسته منتظر رجعتت ستارۀ صبح
قسم به کعبه که روزی ظهور خواهی کرد
به شوق آن که بیابی تو عطر یاسین را
ز کوچه های مدینه عبور خواهی کرد