ممنون دست پاک خداوند حیدرم
من از گِل علی ام و پابند حیدرم
حالا که مرتضی گِل من را سرشته است
مدیون دست های هنرمند حیدرم
از گوشهٔ نگاه علی جان گرفته ام
محو نگاه های خوشایند حیدرم
عاشق اگر شدم همه از خنده های اوست
سرمست آن تبسم و لبخند حیدرم
تعظیم می کنم به چنین ابتکار او
مبهوت و مات سیره و ترفند حیدرم
با این که جنس پیکرم از خاک مرتضی است
دور از حقیقت است که مانند حیدرم
در زیر چتر لطف علی قد کشیده ام
بی شک حقیقت است که فرزند حیدرم
شاعر:محسن مهدوی