زینب همان زهراست ، زهرا نیز زینب
زهرای بین دشت طوفان خیز زینب
هر چند روی تل دلش را بد شکستند
وقت هجوم تیغ های تیز ... زینب
دریای آرامیست در موج حوادث
اشکش همان صبری که شد لبریز زینب
بالا تر از ادراک عقل ناقص من
ما فوق ... انسان ... حوریه ... هر چیز .... زینب
یاسین قرآن حسین است این شکیبا
قلبش پر از اسرار سحر آمیز زینب
گاهی قیامش را که دستی لطمه می زد
می آمد از نی این صدا : برخیز زینب
صد بار شد کاخ یزید و شمر هایش
پیش وقارت ریز تر از ریز ... زینب
شاعر: مجتبي كرمي
- سه شنبه
- 24
- اردیبهشت
- 1392
- ساعت
- 16:24
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه