به شاخه ی گل احساس من لگد می زد
ز روی دشمنی و كینه و حسد می زد
مرا به جرم خطایی كه مرتكب نشدم
هزار مرتبه با تازیانه حد می زد
درون سینه ی خود عقده ها ز خیبر داشت
به استناد همان مدرك و سند می زد
همیشه موقع سیلی زدن‎‏‏‎‎، به لبخندی
به اهلبیت نبی حرف های بد می زد
اگر اجل به سراغم نمی رسید آنجا
گمان كنم كه مرا تا الی الابد می زد
شاعر:وحید قاسمی