جای گل یاس کنج گلدونه
حالا خوابیده گوشه ی خونه
گلی که براش دنیا زندونه وای
میسوزه بین تب (وای)(4)
تب داره روز و شب (وای)(4)

پرستوی نحیف من
یه زخمه روی هر پرش
با هر آهی کشه
پر از گل میشه بسترش
در فکر رفتنند (وای)(4)
دلتنگ محسنه (وای)(4)
مادر من از زندگی سیره
جلوی چشام داره می میره
پیش چشام از دستمون می ره وای
جای گل یاس کنج ...
گلی که ...
می سوزه بین تب ...
رد سرخ شکستگی
روی بازو و دستشه
یه تسبیح تو دستی که
رو پهلوی شکسته
آتیش تو دلش (وای)(4)
زرده شمایلش (وای)(4)
شده خونمون مثل ویرونه
زمین و زمون روضه می خونه
ماه آسمون دل پریشونه وای
جای گل یاس...