صفا گرفته دلم از صفای ثاراله
نو ای مرغ دلم در نوای ثاراله
زصبح روز ولادت نه صبح روز ازل
پر یده مرغ دلم در هوای ثاراله
 صباح سوم شعبان به عرش دل پیچید
بشارت قدمش از خدای ثاراله
چه خوش بود که دهم جان خویش را هدیه
به رونمایی رویش برای ثاراله
سزاست اینکه بریزد خدای عزوجل
تمام عرش برین را به پای ثاراله
گزافه نبوداگر گویم این سخن که رسول
بود ز روز ازل مبتلای ثاراله
بقای دین محمد(ص)بقای نام علیست
زپرتویی زچراغ هدای ثاراله
قسم به خالق عالم که جزخدا نتوان
کند به صفحه گیتی ثنای ثاراله
به وقت صبح قیامت چه خوش بود که نهم
قدم به روضه رضوان قفای ثاراله
تمام فخرمن این است درتمامی عمر
که خوانده اند مراهم گدای ثاراله
به پادشاهی در عالمی شرف دارد
غلامی سر کوی و سرای ثاراله
چه خوش بود که ببینم به چشم پر گوهرم
به دست مهدی زهرا لوای ثاراله
خداگواست که هستم اسیر سلسله ای
اسیر سلسله کربلای ثاراله