پناه عالمى، درگاه زهراست
 بشر حيران، ز قدر و جاه زهراست
صراط او، صراط المستقيم است
 كه راه رستگارى، راه زهراست

تمام نور خورشيد نبوّت
نمايان از جمال ماه زهراست
على در شاهراه عشق و توحيد
هماره همدم و همراه زهراست
شرف، اين بس اميرالمؤمنين را
 كه مهرش در دل آگاه زهراست
به هرجا، شمع دانش، مى دهد نور
 ز نور علم دانشگاه زهراست
ز سوز گفته «عجل وفاتى»
 نمايان غصّه جانكاه زهراست
ز جور ظالمان، اظهار نفرت
 به صبح و شام، اشك و آه زهراست
اگر مخفى بُود، قبرش عجب نيست
كه رمز نام «سرّ اللّه» زهراست
صداى شيون از هر سو بلند است
 كه ختم عمر بس كوتاه زهراست
بياييد اى گُنهكاران، بگرييم
 جلاى دل، غم دلخواه زهراس
 (حسانا) مى كشد اين غم على را
 كه او خانه، قربانگاه زهراست

 حسان