افتاده بود در تب کشف و شهود دست
وقتی که برد در نفس گرم رود دست
با دست پر اگرچه به ساحل رسید رود
دریا کشید از عطش سرخ رود دست
دریا گرفته بود مسیر حرم ولی
افتاد پیش برق نگاه عمود دست
پیچید در سکوت بیابان اذان آب
بر خاک سر گذاشت به رسم سجود دست
آنجا تمامِ قامت دریا به سجده رفت
افسوس تکیه گاه سجودش نبود دست
باران گرفته بود که آرام میکشید
بر روی ماه، حضرت یاس کبود، دست

شاعر : مهدی شفیعی