ای كشتی نجات زمان كشتیم شكست
افتاده ام  به  ورطه  گرداب  خود پرست
در  زیر  تا زیانه  رگبار  و  صاعقه
پشتم  خمید و رشته  امید  من  گسست
دستم  بگیر و ساحل  امنی  ببر  مرا
می ترسم از تلاطم این موج های مست
در عرشه  سفینه ات ای نوح  كربلا
جایی  برای  آدم كشتی  شكسته  هست؟
هر كس كه دید حال پریشان وزار من
تنها  نهاد  دست  تاسف  به  روی دست
سوگند برخدا كه تو  دریا دلی  حسین
باید  فقط  به  لطف  تو  چشم  امید بست
از لطف چشم های تو كشتی قلب من
در   ساحل  عزای  رقیه  به گل نشست

شاعر : وحید قاسمی