کرامت قطره آبی از یم اوست

بزرگی خاکسار مقدم اوست
شجاعت آفتاب عرصه ی رزم
شهامت سایه ای از پرچم اوست
پدر بوسیده دستش را به طفلی
برادر از ولادت همدم اوست
کسی را کو علی بوسیده بازو
جهان گر وصف او گوید کم اوست
به خونی کز دو چشمش ریخت سوگند
دل ما عشق درد وغم اوست
امام عالم عشق است عباس
که برتر از دو عالم عالم اوست
به عطر باغ رضوانم چه حاجت
که رویم را غبار ماتم اوست
به زخم پیکر او گریه ها کن
که اشک خسته دلها مرهم اوست
به یاد کعبه دل تشنه جان داد
كه چشم اهل عالم زمزم اوست
سرود وصل در موج خطر خواند
نماز عشق را بی دست و سر خواند