علي كه مهمان علي اكبر ست
فاطمه خندان علي اكبر ست
آنكه شبيه رخِ پيغمبر ست
گل رخ تابان علي اكبر ست
انس و ملك، شمس و قمر، ماه و مهر
تشنه‌ي فرمانِ علي اكبرست
بهرِ حسين خدا غزل خوانده ست
حسين غزلخوانِ علي اكبرست
آنچه دهد اهل سماء را سرور
نغمه‌ي قرآن علي اكبرست
آنچه برد از دل زينب قرار
تاركِ مژگان علي اكبرست
اهل خدا نازِ علي مي‌خرند
خانه به قربانِ علي اكبرست
چشم بني هاشمي ابالفضل
مست دو چشمانِ علي اكبرست
دامن ليلا سر مجنون گرفت
دل سر زلفان علي اكبرست
خنده كند طفل در آغوشِ عشق
عمرِ پدر جان علي اكبرست
ديده به اندام علي مي‌كشد
هر مژه گريانِ علي اكبرست
ياد حسين پر زده در كربلاست
يكسره حيران علي اكبرست
در شبِ ميلادِ عليِ حسين
شيعه پريشان علي اكبرست

شاعر : حسن فطرس