ای که در حسن و خِرد شهرۀ عالم بودی
اشبه الناس به پیغمبرخاتم بودی
پیش حسن تو دم از یوسف کنعان نزنم
که تو زیبا تر از او در همه عالم بودی
ای علی اکبر لیلا، که تو در رتبه و جاه
پسر خاتمی و مفخر آدم بودی
ای نبی روی و علی صولت و زهرا شوکت
گوهر حلقۀ انگشتر خاتم بودی
احمدی حُسن و حَسن خُلق و حسینی خِصلت
صاحب این همه عنوان تو مسلم بودی
در همه ملک عرب شهره به زیبایی و حسن
در سماواتِ ادب نیر اعظم بودی
از همان خال سیاهی که به کنج لب توست
می توان گفت که تو، ماه مجسم بودی
ماه شعبان ز جمال تو درخشان شد و باز
ماه تابندۀ شب های محرم بودی
بیشتر، از شهدا نام تو را می خوانند
که به میدان شهادت تو مقدم بودی
دل و دست تو نلرزید و نشد عزم تو سست
در ره دین خدا ثابت و محکم بودی
با لب تشنه چرا کشته شدی بر لب آب؟
تو شفا بخش دل عیسی مریم بودی
چه بگوید به مدیح تو بیان(خسرو)؟
که تو شایسته تر از هرچه بگویم بودی