زهجرونت پریشانم چگونه اینچنین مانم               بده اذنی به چشمانم که یکدم بینمت جانم
کمی ازروی احسانت سبک کن درداین مخلص دو تا شد پشت من از غم چو بنده پیش شاهانم
هزاران سال پی در پی اگر باشم پیت آیم         نکن از من خودت پنهان که من محزون و گریانم
بخود گفتم بنوشم می دلم آرامشی گیرد            نشد نرم این دلم حتی برفت از دستم ایمانم
طریق عشقبازی نیست روی از من بپوشانی       گناهی گر بکردم حال میگویم  پشیمانم
تو ای یارم بدانم سر به این منزل زنی آخر         من از روزی که در منزل نمی باشم هراسانم
شب قدرم تو را در بین این شبها کجا جویم            که از مغرب کنارت تا سحر اشفع لنا خوانم
********************
دلم را مست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم   
                                       مرا سرمست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
مثال مرغ محبوسی که در دستان صیاد است         
                                     مرا در شصت خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
تمام قلب مشتاقان زهجران تو بیمار است       
                                             دوا با دست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
صدای ناله ی مادر هنوز از کوچه می آید        
                                          عدو بشکست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
زبانم لال اگر گویم که منهم یار تو باشم      
                                               غلام پست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
غلام در گه جانان کجا من را بود لایق      
                                                 سگ پا بست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم
امین را لایق آن کن که پا بوس حسین گردد     
                                            سپس در بست خود گردان دگر چیزی نمی خواهم