دلدار زهرا راحت جانم تو هستی
تنها دلیل اینکه می خوانم تو هستی
آنروزهایی که کسی دور و برم نیست
آقا خدا را شکر، می دانم تو هستی
از دامن چرک گناهانی که کردم
آنکس که می گیرد به دامانم تو هستی
هر هیئتی رفتم به خود گفتم که لابد
شاید میان روضه مهمانم تو هستی
هر بار بغض گریه هایم می شکافد
در قطره های سرخ بارانم تو هستی
با حال خوش یکبار قرآن باز کردم
دیدم همه آیات قرآنم تو هستی
بی تو کی از دین خدا بو برده بودم
سر منشا اینکه مسلمانم تو هستی
درد مرا فن اطبا کارگر نیست
داروی این قلب پریشانم تو هستی
دل را گرفتار دوایت کردم آقا
در کربلا خیلی صدایت کردم آقا