دمی که منجی عالم ظهور خواهد کرد
زکوچه های مدینه عبور خواهد کرد
نگار، نامه ی اعمال عاشقانش را
دوباره بهر گزینش مرور خواهد کرد
هنوز موسی عمران نشسته در سینا
که نور عشق تجلا به طور خواهد کرد
قیام قامت قائم قیامتی دارد
که خود اشاره به یوم النشور خواهد کرد
ز تند خوئی و خود محوری حذر کنید
که یاد منتظرانی که خفته اند به خاک
دعا به اهل قبورالسرور خواهد کرد
زمانه بد شده ، در حیرتم ، چو یار آید
به ذهن خلق چه فکری خطور خواهد کرد
بنی سقیفه مبادا درش بسوزانند
که او مقابله با ظلم و زور خواهد کرد
پی اقامه ی حق آن مجاهد علوی
مدد طلب ز خدای غفور خواهد کرد
گرش شناخته ای نیست حاجت دیدن
که محرمت به حریم حضور خواهد آمد
عمل ملاک بود بر دوستان مهدی را
وگرنه دامنش از دست ، دور خواهد بود
بگو به زائر ظلمت نشین که آن خورشید
بقیع فاطمه را غرق نور خواهد کرد
فدک ستانده ز غاصب ، قباله ای دیگر
بنام نامی زهرا صدور خواهد کرد
تو ذره ای و ((کلامی)) به شعر غره مشو
که دوست دوری از اهل غرور خواهد شد

شاعر : کلامی زنجانی