هواي سينه ي دنيا چو عرش اعلاء بود
و نور عشق ميان زمين و بالا بود
مديحه خواني داوود مي رسد امشب
در اين شبي که شفق همنواي دريا بود
دل زمين خدا شوق پر کشيدن داشت
و آن کرانه که در اوج ناکجاها بود
مي نشست حضرت موسي به تور عشق علي
و شور و شوق دگر در دل مسيحا بود
تمامي شعف جلوه ي خداوندي
ميان خنده ي پيغمبرش هويدا بود
نگاه خيره ي زهرا به چشم هاي علي
نگاه خيره ي حيدر به چشم زهرا بود
خرابي دل عالم شدست آبادش
خوشا به حال نبي که عليست دامادش
زمين بهشت خدا شد ز اعتبار علي
و ماه محور رخ و گردش مدار علي
همين که حضرت زهرا عروس مولا شد
نمانده بود به سينه دگر قرار علي
به نان هر شب حيدر مدينه محتاج است
از اين به بعد که زهراست خانه دار علي
و با حضور قدم هاي مادر گلها
شکفت در دل خانه گل بهار علي
براي جنگ علي ذوالفقار لازم نيست
چرا که حضرت زهراست ذوالفقار علي
هزار همچو سليمان در کنار خانه ي او
نشسته اند که باشند ريزه خوار علي
به پاش ريخت پيمبر تمام دنيا را
گذاشت در کف حيدر چو دست زهرا را

شاعر : مسعود اصلاني