من غریب افتاده ام اندر دیار بی کسان
من یکی جا مانده هستم از تبار بی کسان
ای سفر کرده بیا که کشت ما را هجر تو
پس تو کی پایان دهی بر انتظار بی کسان
گر بیفتم در میان بستر مرگم غریب
می شود حاضر شوی در احتضار بی کسان
در کنار ما نشد منزل نمایی اختیار
می شود آیا بیایی بر مزار بی کسان
بعد پیر میکده رنگ خزان بر دل زدند
سوی ما برگرد ای زیبا بهار بی کسان
خوبرویان جمله در هجران تو رفتند و ما
مانده ایم اندر رهت ای گلعذار بی کسان
بی قراری تو بهر ما بود ظاهر ولی
ما به فکرت نیستیم ای بیقرار بی کسان
کاش از شرم و حیای تو نصیب من شود
تا به سوی تو شوم من هم قطار بی کسان