اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ
مديـنـه شـد مُـنـوّر از نور تَجلّاي حسن
مــاه ضيافت خدا مَحو تماشاي حسن
اي شده مَحوِِ روي او شمسُ قَمَر جُداجُدا
نور زمين و آسمان از رُخ زيباي حسن
در انتظارِ مقدمش ملائكه به صَف شدند
سُرمه ي چشم عاشقان خاك كف پاي حسن
چهره ي نوراني او دل بَرَد از مَلائكه
حور و مَلَك مَحوِ گُل روي دِلاراي حسن
دستم اگر به تُربتِ پاك حسن نمي رسد
نَجف رَوَم به مرقد و حريم باباي حسن