نشان آمدنت، روی کعبه حک شده بود
و صبر کعبه که لبریز از ترک شده بود
دوباره کعبه ترک خورد؟! یا سر تو شکافت؟!
از این پدیده ، زمان هم دچار شک شده بود
شکاف کعبه ، فدای سرت ، چه سرّی داشت؟!
نشان مرگ و تولد، که مشترک شده بود !
در شکسته، لـگـد، گـریـه های در کـوچـه،
غمی بــــــزرگ،به اندازه ی فـــــدک شده بود
شاعر : امیر حنایی
- یکشنبه
- 6
- مرداد
- 1392
- ساعت
- 7:9
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
امیر حنایی
ارسال دیدگاه