برمشامم بوی خاک کربلا گرآشناست                 چون که در وقت صلاتم زیر سر خاک شفاست

میرسد آوای هل من ناصرش بر گوش دون                 پاسخش را داده اند اندر صدای تیر و خون

هر که را در کربلا بود و نبودش یارعشق                 سنگ را لبیک کردند بر جبینش در دمشق

لحظه را کردند غنیمت برده اند انگشتری                   با همان انگشترش نازی کنند بر دختری

بوی خون آید ز عرش کربلا از بطن سین                 سرشکان سر میشکست آنروز بر روی زمین

کربلا برگ درختان را جدا کرد از تنه                    قفل سر واکرده زینب,محملش گشته قمه

بر دلم افتاده امشب خواب بینم کربلا                  طی الارضی خوانده قلبم رفته تا ملک خدا

ترسم از آن لحظه ای پرسند خدایت؟زیر دین           ترسم از آن لحظه که گویم خدای من حسین

بماند,وزن شعرم را خرابات می است                    شاه بودم لیک از عشق تو گشتم پست پست

آرزوی دیدن فرش خدا دارم خدا                      لحظه مرگم شود در ساعتی در کربلا

کربلا و با صفا و شد شفا اندر نوا                 دل خراب و سر شکان و دل میان نینوا

بر مشامت میرسد هرلحظه بوی کربلا          ای محبا بر دلت ترسم بماند آرزوی کربلا