خواب دیدم سحری پای ضریحت هستم
چه کنم حسرت آن بر دل من می‎ماند
چه جوان‎ها که به پای غم تو پیر شدند
 بشود دوستی آن دم که کهن می‎ماند
بوی سیب از همه‎ی کرب و بلا می‎آید
اشک مادر اثرش روی بدن می‎ماند
هر چه مرد است اگر پای تو بی‎سر بشود
پرچم عشق تو بر شانه‎ی زن می‎ماند
صد هزاران چو اویس، خاکِ ره زینب نیست
 عاشق از یار جدا شهر قرن می‎ماند
گر بنا شد که وصیت بنمایند عشاق
چه بدن‎هاست که بی‎غسل و کفن می‎ماند
یاد پیراهن تو بال و پرم درد گرفت 
بوریا گفتم و دیدم جگرم درد گرفت

حاج محمود ارضی